Za oknami zima. Wszystko wokół pokrywa biały puch. Nietrudno więc namówić naszych wychowanków na białe szaleństwo. W poniedziałkowe popołudnie, wszyscy z niecierpliwością wyczekujemy momentu, w którym to zaczną się zjazdy, zjaździki i inne „akrobacje” śnieżne. Wychodzimy na pobliskie górki, gdzie pomimo niskiej temperatury, czerwonych nosków i zmarzniętych rączek widać uśmiechy na twarzach naszych milusińskich. Zabawa jest przednia, co chwile słychać radosne okrzyki kolejnych zjeżdżających. Są tradycyjne sanki, listki, a również worki. Wszystko po to by jak najszybciej pokonać wzniesienie, by jak najdalej zsunąć. W pewnym momencie u części z nas rodzi się pomysł ulepienia pierwszego zimowego bałwana. Niestety niezbyt lepki śnieg nie jest naszym sprzymierzeńcem. Nie poddając się jednak po dłuższej chwili stworzyliśmy wspólnie coś na kształt zimowego stwora. Nadchodzi czas powrotu. Z lekkim, ale jakże sycącym zmęczeniem wchodzimy do świetlicy, by zaraz potem zasiąść wspólnie przy stole ogrzewając się specjalnie ku temu przygotowanym kakałkiem. Powtórka? Może już jutro.